Hybryda w UTW SGH
Jak pandemia Covid-19 i związany z nią lockdown wpłyną na dalszy rozwój Uniwersytetów Trzeciego Wieku. Czy lockdown, który paraliżuje funkcjonowanie nie tylko gospodarki, lecz całego sektora edukacyjnego i kultury oraz wymusza pozostanie w domu przede wszystkim osób starszych nie doprowadzi, jeżeli nie do upadku wielu UTW, to do szukania nowej formuły działania? Co zmieniła pandemia w sytuacji osób starszych i ludzi w ogóle? Czy możemy oczekiwać, że dokonają się trwałe zmiany, że nie będzie całkowitego powrotu do praktyk życia codziennego sprzed pandemii?
Na te i wiele innych pytań staramy się uzyskać odpowiedzi w UTW SGH starając się przygotować drogą nam instytucję do funkcjonowania w „nowych warunkach”. Warto odnotować, że UTW SGH jako jeden z nielicznych nie zawiesił swojej aktywności w tym trudnym dla wszystkich okresie, lecz dokonując pewnych zmian formach swojego działania, wychodzi naprzeciw oczekiwaniom swoich członków. Zdajemy sobie sprawę z tego, że na znaczeniu wydaje się zyskiwać świat online dostrzegając przy tym ryzyko – szczególnie w przypadku osób starszych – powstania sytuacji izolacji społecznej ze wszystkimi tego negatywnymi konsekwencjami. Tak zwany świat online i przebywanie w nim nie są czymś naturalnym dla pokolenia 60 plus.
Ale z drugiej strony zdajemy sobie sprawę z tego, że powrót naszych słuchaczy w mury UTW na taką skalę jak przed pandemią wydaje się wątpliwy. Nie jesteśmy w stanie przeżyć pandemii bazując na zajęciach w „rzeczywistej rzeczywistości”. Dlatego w ubiegłym roku zmieniliśmy nasz profil działania z tradycyjnego na hybrydowy – w części tradycyjny w części online. W tej nowej, nie tylko dla nas sytuacji, z całą mocą uwydatnił się problem naszych zasobów osobowych, materialnych i technicznych, które determinowały bardzo mocno na przykład przejście z nauczania offline na kształcenie zdalne.
Zdając sobie sprawę z rosnącego znaczenia – na co już wcześnie zwracano uwagę – nowych technologii informatycznych i telekomunikacyjnych, w tym Internetu postanowiliśmy zakupić oprogramowanie umożliwiające przekaz zdalny. Zdecydowaliśmy o zastosowaniu istniejących na polskim rynku aplikacji umożliwiających szeroko rozumiane e-usługi, ćwiczenia sprawności umysłowej czy uczestniczenia w kulturze.
Bardzo ważna w tej kwestii jest sprawa doboru właściwego sprzętu – komputerów, urządzeń umożliwiających doskonałe pod względem jakości wymianę audio i video. Przykładem niech będzie ostatnio dokonany przez nas zakup urządzenia umożliwiającego robienie doskonałych zdjęć, kręcenie filmów (nawet w jakości 4K) czy jego wykorzystanie jako kamery streamingowej. W tym przypadku urządzenie umożliwia realizację transmisji prowadzonych na żywo (live streaming). Ten typ przekazu chcemy wykorzystać jako narzędzie wspomagające proces nauczania, na przykład do relacji z wykładów, warsztatów itp. W połączeniu z posiadanym już oprogramowaniem do organizowania webinarów i wideokonferencji możliwa jest np. transmisja w mediach społecznościowych, a w końcowym efekcie silna interakcja ze słuchaczami.
Reasumując: nie wiemy jaka będzie nasza przyszłość. Nie tylko nam jest trudno przewidzieć co będzie jutro. Pewni jesteśmy tego, że całkowity powrót do dawnych wzorów działania nie będzie możliwy. Dlatego poszukujemy nowych rozwiązań, nowych form działania, które pozwolą nam osiąga te cele, które są zapisane w Statucie Uniwersytetu Trzeciego Wieku SGH.
(CZO)